Voetbal vereniging ODIN is opgericht op 15 augustus 1940.
Niemand in de watervogelenbuurt had in het begin van de tweede wereldoorlog zin om in Nazi-Duitsland te gaan werken. Daarom doken ze onder op het kerkhof in de Watervogelenbuurt, in de volksmond genoemd het Luie End. Na enkele weken ondergedoken te hebben begonnen ze te voetballen op het kerkhof. Bij het sein veilig, werd er gevoetbald op een stuk open veld tussen de bomen. Vrouwen en wat oudere kinderen stonden op de uitkijk om te waarschuwen voor gevaar. Als er gevaar kwam, moest men snel weer hun schuilplaats in. Bij een bijeenkomst op het kerkhof werd besloten een voetbalclub op te richten. Deze club ging OnderDuikers In Nood heten. Al gauw werd het v.v.ODIN. Onder moeilijke omstandigheden werd er gevoetbald en zelfs kleine toernooitjes gehouden. Sommige onderduikers werden gesnapt, en opgepakt. Deze mensen werden afgevoerd richting Duitsland. Hiervan is niet iedereen teruggekeerd.
Na de oorlog kreeg ODIN al snel één veld op de Koningsweg. Dit veld werd gepacht van Baron van Zuidenbalch. Deze baron was geldschieter van ODIN en directeur van een weeshuis. De voorwaarde voor het huren van het veld en het krijgen van geld, was wel dat de kinderen uit het weeshuis bij ODIN mochten voetballen. Al snel groeide ODIN uit haar jas en kwam er een tweede veld. Tussen de 2 velden in, stond een waterput, waar je je kon wassen. Ook stond er een klein hok voor een gevulde koek of aanmaaklimonade. Na een tijdje werd besloten om een kantine te bouwen van hout. ODIN was één van de eerste clubs in Utrecht met eigen kantine. Alle leden werkten mee aan de bouw van de kantine en onderhoud van de velden. In die tijd deed de gemeente nog niets voor clubs. Alles werd dus gedaan op eigen kracht. Op een gegeven moment had ODIN 21 elftallen en heel veel jeugd. Er werd veel voor de leden georganiseerd, zoals feestavonden, Sinterklaas, Kerstmis, dagjes uit en toernooien.
Ondanks de vele voetballers kon ODIN nooit de stap maken naar de Grote Bond. Heel vaak kwam ODIN net één doelpunt of één punt tekort om te promoveren.
In 1969 sloeg het noodlot toe, de kantine was tot de grond toe afgebrand. Niets was er meer over. Maar met vereende krachten (wat toen een heel sterk punt van ODIN was) stond er binnen een paar maanden een nieuw gebouw. Dit gebouw werd in Zeist gekocht van het ziekenhuis.
Het 1ste elftal ging altijd met een bus naar de uitwedstrijden, soms zelfs met 2 bussen, want er gingen in die tijd altijd veel supporters mee. Het was altijd één grote familie bij de club.
Met Pasen en Pinksteren waren er altijd wedstrijden tegen Duitse ploegen, dit was altijd één groot feest. Rond 1975 kwam de gemeente met het plan om de velden te moderniseren, ze werden gedraaid zoals ze nu nog liggen. Hiervoor werd weer een nieuwe kantine gebouwd, dit keer van steen met alles erop en eraan. Hier is door heel veel mensen hard aan gewerkt.
Met de elftallen was het steeds op en neer tussen de 1e klasse en de 2e klasse. De club werd ook steeds kleiner. Één succes was er toen ODIN 1 in de Onderafdelingbeker in de finale stond tegen S.V.F. uit Cothen. De wedstrijd werd gespeeld in Bunnik. Helaas werd hier verloren met 2-1. Toch was dit één van de grootse successen van ODIN.
In 1988 was er weer een ramp voor ODIN, voor de 2e keer brandde de kantine geheel af. Weer waren alle prijzen die gewonnen waren weg evenals de foto’s en documenten. Gelukkig was ODIN goed verzekerd. Leden hebben zich toen wel afgevraagd of het weer opnieuw opgebouwd moest worden, hadden ze er wel weer zin in om weer alles opnieuw op te bouwen? Natuurlijk besloten ze om door te gaan en weer een kantine bouwen, deze kantine werd door ODIN gebruikt tot 2011 en wordt nu gebruikt door F.C. Utrecht en heet nu "De Hattrick". De jaren ’90 waren erg wisselvallig. Er waren veel bestuursveranderingen, soms was er zelfs helemaal geen bestuur. Alles kwam steeds bij dezelfde mensen terecht die alles moesten doen, toch bleven ze, wat er ook gebeurde, altijd doorgaan. Het ledenaantal liep heel sterk terug, dus ook ODIN moest over fusie gaan nadenken. Er is veel gepraat met andere clubs, Maar steeds ging het om de één of andere reden niet door. Voor sommige mensen was dit een geluk, want die zagen een fusie totaal niet zitten. In 1992 kwam F.C. Utrecht gebruik maken van onze kantine en kleedkamers. Dit was eigenlijk ODIN’s redding, op een haar na was ODIN gefuseerd met F.C. Utrecht. Er was al een bestuur uit F.C. Utrecht mensen gevormd. De club zou F.C. Utrecht’95 gaan heten. Maar dit mocht niet van de KNVB. Dit na protesten van veel andere amateurclubs. Onder lichte dwang moest ODIN haar hoofdveld afstaan aan F.C. Utrecht en kregen we veld 13 (nu veld B genoemd, aan de kant van de huidige ingang van de kantine). Als tegenprestatie speelden we met ODIN 1 een wedstrijd tegen de A-selectie van F.C. Utrecht. Hier kwamen ongeveer 2000 man op af. Dit was erg goed voor de uitstraling van de club.
In 2002 promoveerde ODIN 1 naar de 4e klasse, door een 5-1 overwinning op stadsgenoot RUC. Op dat moment had ODIN nog maar drie elftallen. Dit is eigenlijk te weinig om het echt goed te doen. Seizoen 2008/2009 was een beetje dubbel. Aan de ene kant waren we genoodzaakt om het eerste elftal terug te trekken vanwege te weinig 1e elftal spelers, aan de andere kant waren we dat jaar gegroeid naar zeven elftallen, wat er nu dus weer zes waren. In 2011 namen wij intrek in de nieuwe kantine. Dit gebeurde met een mooi openingsfeest op 27 augustus 2011. Deze kantine staat nu gelijk naast de nieuwe kantine van v.v.Sterrenwijk.
Het seizoen 2015/2016 is ODIN weer begonnen met een eerste elftal, uitkomend in de 4e klasse (4F). ODIN heeft nu 9 senioren elftallen (zaterdag), 2 dames elftallen (zaterdag) en 2 35+ elftallen (vrijdagavond). Ook heeft ODIN sinds het seizoen 2014/15 een samenwerkingsverband w.b.t. jeugdteams met de club VV Sterrenwijk en spelen in samengestelde teams onder de naam SJO OSC Utrecht (Odin Sterrenwijk Combinatie) in competitieverband.
N.B.: Door de branden in het verleden is er veel documentatie verloren gegaan, daarom is dit een erg beknopte versie van de geschiedenis. Namen worden er hier expres niet genoemd, want daar is geen beginnen aan. Toch willen we alle mensen bedanken die iets betekenen of iets betekend hebben voor v.v. ODIN!